W schorzeniach nerek dochodzi do zwiększonego przechodzenia białka do moczu i/lub zmniejszonego jego wychwytu zwrotnego. Jeśli jest to proces wystarczająco nasilony (białko w moczu powyżej 200mg/l), to można go wykryć już podczas ogólnego badania moczu, czemu towarzyszyć może obecność wałeczków w osadzie moczu.
Nerki zalicza się do najważniejszych narządów znajdujących się w organizmie człowieka. Wszelkie zaburzenia w ich funkcjonowaniu negatywnie wpływają na stan zdrowia. W wyniku wielu chorób może dojść do niewydolności nerek, a z czasem również do nieodwracalnego upośledzenia ich funkcji. W leczeniu chorób nerek dużą rolę odgrywa właściwe odżywianie. Wszelkie błędy żywieniowe stanowią bowiem dodatkowe obciążenie dla tych narządów. Odpowiednia dieta w chorobach nerek wspomaga proces leczenia. Jak więć powinna wyglądać dieta na nerki? Zobacz film: "Morwa biała - idealna dla diabetyków i chorych na nerki" spis treści 1. Dieta na nerki 2. Dieta w kamicy nerkowej 3. Dieta w kamicy szczawianowej 4. Dieta w kamicy moczanowej 5. Dieta w kamicy fosforanowej 6. Dieta w kamicy cystynowej 7. Dieta przy niewydolności nerek 8. Dieta dla osób poddawanych dializie rozwiń 1. Dieta na nerki Najważniejsze jest ograniczenie lub nawet całkowite wyeliminowanie soli z diety. Niestety nie wystarczy tutaj schowanie solniczki. Sól ukrywa się w wędzonych mięsach, wędlinach, oliwkach, kwaszonej kapuście, wędzonych rybach oraz daniach mrożonych i puszkowanych. Ponadtonależy ograniczyć spożycie mięsa. Podwyższa ono stężenie wapnia, szczawianów oraz kwasu moczowego, co bardzo sprzyja powstawaniu kamieni nerkowych. Badania dowodzą, że ryzyko wystąpienia kamicy nerek wzrasta trzykrotnie u osób jedzących dużo mięsa. Białko zaś jest czynnikiem zakwaszającym płyny ustrojowe oraz mocz. Do powstawania kamicy nerkowej przyczyniają się też produkty bogate w szczawiany, których nadmiar zostaje zatrzymany w nerkach w postaci złogów. Trzeba więc zrezygnować z warzyw, takich jak: szpinak, rabarbar, buraki i botwina. Wspaniałym obrońcą w walce z kamieniami nerkowymi jest woda. Przy skłonnościach do złogów nerkowych trzeba pić do ośmiu szklanek dziennie. Rozcieńczanie moczu ułatwia wydalanie nadmiaru szczawianów i wapnia, co zapobiega łączeniu się i krystalizowaniu tych związków. Wodę powinno się pić samą lub z dodatkiem soku jabłkowego. Herbata, czekolada, słodkie napoje czy soki powodują dodatkowe zakwaszenie moczu, tworząc warunki do powstawania kamieni. O swoje nerki można zadbać wprowadzając do diety błonnik. Jego najlepszymi źródłami – dla osób skłonnych do odkładania się kamieni – są otręby ryżowe i kukurydziane. 2. Dieta w kamicy nerkowej Kamica nerkowa to schorzenie nerek polegające na wytrącaniu się w drogach moczowych złogów w postaci kamieni. Najczęściej kamienie tworzone są ze szczawianów wapnia (70-80%), ponadto mogą być zbudowane z fosforanu amonowo-magnezowego (10%), fosforanu wapnia (5-10%), kwasu moczowego (5-10%) lub cystyny (1-3%). Przy chorobach nerek istotne znaczenie odgrywa ilość przyjmowanych płynów, spożywanej soli kuchennej oraz białka. Planując dietę, należy wziąć pod uwagę masę ciała chorego, bilans wodny i stężenie elektrolitów we krwi. W każdej postaci kamicy nerkowej należy pić duże ilości wody – powyżej 3 litrów na dobę, aby zapobiec wytrącaniu się złogów kamieni oraz ułatwić wydalanie już występujących. Należy zmniejszyć spożywanie soli kuchennej oraz białka (głównie pochodzenia roślinnego, czyli fasoli, soi, soczewicy na rzecz mięsa i ryb). W przypadku kamicy wapniowej należy zmniejszyć spożycie produktów bogatych w wapń, a należą do nich np.: mleko, śmietana, twaróg i ser żółty. Ponadto trzeba ograniczyć spożycie ryb oraz czekolady. Dieta w kamicy moczanowej powinna być bogata w warzywa i owoce. Jednocześnie należy zrezygnować z takich produktów, jak wątróbka, cynaderki, baranina, wieprzowina, sardynki, śledzie, czekolada, kawa, kakao, orzechy i mocna herbata. Jako źródło białka podaje się mleko oraz jego przetwory. Przy kamicy szczawianowej konieczne jest wyeliminowanie z diety produktów zawierających kwas szczawiowy. Do produktów tych należą: szpinak, szczaw, czekolada, kakao, rabarbar i mocna herbata. Dodatkowo trzeba zmniejszyć spożycie wapnia. Kolejną chorobą nerek jest zespół nerczycowy. Przy tym schorzeniu pacjent musi spożywać większe ilości białka, którego 80% powinno być pochodzenia zwierzęcego. Dodatkowo, chory powinien ograniczyć spożycie soli kuchennej, a także tłuszczu, którego dzienna porcja nie powinna przekraczać 70 g. Taką dietę trzeba stosować przez wiele miesięcy. 3. Dieta w kamicy szczawianowej Produkty niewskazanymi w kamicy szczawianowej są: czekolada, kakao, szczaw, szpinak, rabarbar, botwina, cytryna, agrest, suszone śliwki, suszone figi, rzepa, nasiona roślin strączkowych, mocna herbata, kawa, ostre przyprawy (w tym pieprz). Produkty dozwolone w ograniczonych ilościach: cukier, mleko, jajka, ziemniaki, śliwki, truskawki, marchew, buraki, pomidory, zielony groszek, groch oraz inne rośliny strączkowe. Produkty zalecane: duże ilości płynów, mięso, zwłaszcza drobiowe, ryby, kapusta, ogórki, cebula, owoce (poza wymienionymi wyżej), masło, produkty zbożowe oraz zioła (ziele nawłoci, rdestu ptasiego i skrzypu). Pacjenci cierpiący na postać jelitową tej kamicy powinni zwiększyć ilość wapnia w pożywieniu, co spowoduje zmniejszenie wchłaniania szczawianów. 4. Dieta w kamicy moczanowej Aby zmniejszyć zawartość kwasu moczowego w moczu, należy ograniczać spożycie związków purynowych. Związki te występują w mięsie i jego wyrobach, należy więc zmniejszyć spożywanie tych produktów do 150 g na dobę. Produkty niewskazane: podroby (wątroba, nerki, mózg i serca), sardynki, czekolada, kakao, mocna herbata, kawa, wieprzowina, baranina, śledzie, kawior, orzechy. Produkty dozwolone w ograniczonych ilościach: ryby, mięso wołowe, cielęce lub drób, wywary mięsne i grzybowe, rośliny strączkowe (groch, fasola, soczewica i bób) oraz masło. Produkty zalecane: duża ilość płynów, w tym wody mineralnej, warzywa, owoce, mleko, chudy ser, ziemniaki, cukier oraz potrawy mączne. 5. Dieta w kamicy fosforanowej Produkty zabronione: sery, rośliny strączkowe i ich nasiona, alkaliczne wody mineralne. Produkty dozwolone w ograniczonych ilościach: ziemniaki, warzywa, owoce, mleko, jajka. Produkty zalecane: duże ilości płynów, mięso, ryby, sery, chleb, wszystkie rodzaje kasz, makarony, masło, zioła (ziele skrzypu, owocnia fasoli, korzeń wilżyny, kwiat wiązówki). W leczeniu kamicy fosforanowej najistotniejsze jest zakwaszenie moczu. Nie można jednak tego osiągnąć wyłącznie dzięki diecie, dlatego konieczne jest włączenie leków zakwaszających. 6. Dieta w kamicy cystynowej Produkty zabronione: szpinak, rabarbar, agrest, rodzynki, śliwki, goździki, borówki, winogrona, rośliny strączkowe, kakao oraz szczaw. Produkty dozwolone w ograniczonych ilościach: mleko i przetwory mleczne, fasola, pomidor, brukselka, pomarańcza, ananas, truskawka. Produkty zalecane: inne produkty roślinne. 7. Dieta przy niewydolności nerek W diecie na niewydolność nerek należy zwrócić uwagę na wiele czynników. Ilość spożywanych kalorii – chorzy z prawidłową masą ciała, powyżej 60 roku życia powinni dostarczać organizmowi 35 kcal/kg masy ciała na dobę, a chorzy poniżej 60 roku życia – od 30 do 35 kcal/kg masy ciała na dobę, czyli ok. 2000-2500 kcal/dobę. U chorych mało aktywnych wystarczające spożycie to 1800-2000 kcal/dobę. Białko – o jego ilości w diecie decyduje stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu krwi oraz klirens kreatynowy (GFR). Ograniczenie białka zapobiega konieczności leczenia dializacyjnego. Minimalna zawartość białka, jaką musi zawierać dieta, to 20 g na dobę z dodatkiem aminokwasów egzogennych. Średnie ograniczenie białka wynosi 40-50 g na dobę, natomiast małe ograniczenie to 60-70 g na dobę. Białko powinno być pełnowartościowe, z produktów pochodzenia zwierzęcego: chude mięso, chude mleko, sery twarogowe, białko jaj, kefir, jogurt. Tłuszcze – ich spożycie przy niewydolności nerek nie wymaga ograniczenia, warto jednak wybierać te pochodzenia roślinnego, czyli na przykład oliwę z oliwek, olej sojowy, słonecznikowy, rzepakowy. Z kolei niewskazany są: smalec, łój, margaryny twarde, słonina, a także tłuste mięsa, jak baranina, wieprzowina, podroby, kaczka, gęś, tłuste ryby, sery żółte i topione, boczek, pasztety, parówki. Spożycie płynów – ilość przyjmowanych płynów powinna być uzależniona od takich czynników, jak obrzęki, nadciśnienie tętnicze i ilość wydalanego moczu. Należy przy tym uwzględnić płyny zawarte w zupach, sosach, warzywach i owocach. Sód – przy wyrównanej niewydolności nerek ograniczenie spożycia sodu nie jest konieczne. Dobrą regułą jest jednak niespożywanie więcej niż 1 łyżeczki soli dziennie. Fosfor – chorzy z niewydolnością nerek powinni ograniczyć spożycie produktów bogatych w fosfor, w tym podrobów, produktów zbożowych, serów dojrzewających podpuszczkowych i topionych, roślin strączkowych, ryb, żółtek jaj, grzybów, wędlin i mleka w proszku. Potas – przy wyrównanej niewydolności nerek zapotrzebowanie na potas jest większe niż zwykle, natomiast w okresie schyłkowej niewydolności powinno być ograniczone do 1500-2000 mg na dobę. Oznacza to konieczność wykluczenia z diety suchych nasion strączkowych, otrębów, kakao, czekolady, orzechów, suszonych owoców, bananów, awokado, pomidorów, ziemniaków, warzyw liściastych i grzybów. 8. Dieta dla osób poddawanych dializie Pacjenci poddawani dializom często są niedożywieni, dlatego też konieczne jest zwiększenie ilości dostarczanych kalorii do 35-40 kcal/kg masy ciała na dobę. Głównym źródłem węglowodanów w ich diecie powinny być produkty zbożowe, takie jak makarony, kasze, mąka skrobiowa, chleb skrobiowy niskobiałkowy. Konieczne może się okazać uzupełnienie białka za pomocą preparatów odżywczych, gdyż w trakcie dializ dochodzi do jego utraty. Z kolei zapotrzebowanie na tłuszcz wynosi 30-35% energii przy dializie pozaustrojowej i 35-40% energii przy dializie otrzewnowej. Jako źródło tłuszczów należy wybierać produkty pochodzenia roślinnego (oleje i oliwy) zamiast produktów zwierzęcych. Leczenie z zastosowaniem dializ wymaga ograniczenia spożycia potasu, fosforu i sodu. Z kolei uzupełniać należy spożycie witaminy A, C i D. Dieta na chore nerki ma ogromne znaczenie, gdyż spożywanie niektórych produktów, zwłaszcza tych bogatych w białko, potas, fosfor i sód, jest dla tego narządu dużym obciążeniem. Rezygnując z nich, odciążamy i tak źle pracujące nerki. polecamy
Domowe sposoby na atak kolki nerkowej: Pij dużo płynów. Co najmniej 2,5 l wody dziennie. To pomaga przepłukać drogi moczowe i rozpuścić kamienie. Połóż na bolące miejsce ciepły okład (np. termofor, poduszkę elektryczną). Kompresy działają rozluźniająco i rozkurczowo, co ułatwia usuwanie złogów. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Nefrokalcynoza u dorosłych i dzieci хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Epidemiologia Przyczyny Czynniki ryzyka Patogeneza Objawy Formularze Diagnostyka Diagnostyka różnicowa Leczenie Z kim się skontaktować? Zapobieganie Prognoza Nefropatia hiperkalcemiczna, nefrokalcynoza, zwapnienie lub zwapnienie nerek to uogólnione odkładanie się w tkankach nerek wapnia w postaci jego nierozpuszczalnych soli (szczawianów i fosforanów). Epidemiologia Wizualizacja nefrokalcynozy pod mikroskopem odnosi się do przypadkowego, ale raczej częstego stwierdzenia patologów, a statystyki kliniczne wykrycia nefrokalcynozy in vivo wynoszą 0,1-6%. [1] Nefrokalcynozę opisywano nawet w 22% przypadków pierwotnej nadczynności przytarczyc. [2] Według niektórych doniesień, częstość nefrokalcynozy u wcześniaków sięga 15-16%. U dorosłych 95-98% przypadków to wapnica rdzeniowa, a 2-5% korowe. Przyczyny nefrokalcynoza Główną przyczyną nefrokalcynozy, która występuje w wielu patologiach i jest jednym z ich wizualizowanych objawów, jest zaburzenie metabolizmu wapnia i równowagi wapniowo-fosforowej o charakterze ogólnoustrojowym, prowadzące do odkładania się zwapnień tkanek (zwapnień). W większości przypadków, gdy te złożone procesy są zaburzone przy udziale różnych czynników, obserwuje się obustronne zwapnienie, czyli rozwija się nefrokalcynoza obu nerek. [3] Zatem odkładanie się wapnia w tkance nerkowej może być spowodowane: hiperkalcemia - możliwy podwyższony poziom dwuwartościowych kationów wapnia we krwi, w tym przy jego nadmiernym spożyciu; [4] pierwotna nadczynność przytarczyc , w której nadmierna produkcja parathormonu (parathormonu) prowadzi do resorpcji kości; [5] kwasica kanalikowa nerkowa pierwszego rodzaju, wynikająca z niezdolności nerek do zapewnienia prawidłowego fizjologicznego poziomu pH krwi i moczu; martwica warstwy korowej nerki (martwica korowa), która może rozwinąć się w ciężkich infekcjach, zapaleniu trzustki, powikłanym porodzie, oparzeniach itp.; obecność wrodzonej anomalii - rdzeniasta gąbczasta nerka ; [6] MEN I - mnogi endokrynologiczny zespół nowotworowy typu I ; idiopatyczna hipomagnezemia , a także wydalanie magnezu w cukrzycy lub podwyższony poziom hormonów tarczycy (tyreotoksykoza); zniszczenie (resorpcja, osteoliza) tkanki kostnej w osteoporozie, guzach pierwotnych lub przerzutach; niewydolność czynnościowa kory nadnerczy - hipoaldosteronizm ; [7] Przeczytaj także: Zwapnienie: co to jest? Uszkodzenie nerek w chorobach metabolicznych Przyczyny zwiększonego stężenia wapnia we krwi Nefrokalcynoza u dzieci może być: w przypadkach przedwczesnego urodzenia dziecka (w wieku ciążowym poniżej 34 tygodni); z hiperkalcemią u noworodków ; z ciężką nadczynnością przytarczyc noworodków; z powodu wrodzonej dysfunkcji kanalików proksymalnych i zespołu Barttera; [8] konsekwencja zespołu hemolityczno-mocznicowego ; z zespołem Williamsa lub zespołem Albrighta; z powodu braku równowagi witaminy D i fosforanów podczas sztucznego karmienia dziecka; [9], [10] w przypadkach hipofosfatazji okołoporodowej, niemowlęcej lub młodzieńczej (zaburzenie metabolizmu fosforu sprzężonego z chromosomem X) i krzywicy hipofosfatemicznej z autosomalną dominacją z powodu cystynozy (niezdolność do rozkładu aminokwasu L-cysteiny) z zespołem Fanconiego ; w obecności dziedzicznej oksalozy (pierwotna hiperoksaluria); jeśli występuje dziedziczna nietolerancja (złe wchłanianie) fruktozy. [11] Więcej w publikacji - Nefropatia dziedziczna i metaboliczna u dzieci . Czynniki ryzyka Specjaliści uwzględniają następujące czynniki ryzyka wapnicy nerek: - historia przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek o dowolnej etiologii, przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek , policystycznej choroby nerek; spadek gęstości kości - osteoporoza, która może być konsekwencją unieruchomienia u pacjentek z długotrwałym odpoczynkiem w łóżku, zmiany dystroficzne u osób starszych, spadek poziomu hormonów płciowych u kobiet w okresie menopauzy, nadmiar witaminy A w organizmie, długotrwałe leczenie ogólnoustrojowymi kortykosteroidami lub przyjmowanie leków na zgagę na bazie związków glinu; sarkoidoza ; złośliwe nowotwory, komórki plazmatyczne lub szpiczak mnogi , białaczka limfoblastyczna itp.; dziedziczny zespół Alporta; hiperwitaminoza witaminy D; długotrwałe przyjmowanie preparatów wapniowych, diuretyków tiazydowych, środków przeczyszczających. [12] Patogeneza Wapń jest zawarty w tkance kostnej, podczas gdy wapń pozaszkieletowy stanowi zaledwie 1% tego makroskładnika w organizmie. Poziom wapnia jest kontrolowany przez mechanizmy regulacyjne przewodu pokarmowego, nerek i komórek osteogennych (osteoklastów). W ciągu dnia kłębuszki nerek filtruje się za pomocą 250 mmoli jonów Ca, a około 2% przefiltrowanego wapnia jest wydalane z moczem. W nefropatii hiperkalcemicznej patogeneza odkładania się zwapnień w tkankach nerek polega na naruszeniu mechanizmów biochemicznej regulacji poziomu wapnia i fosforu, a także zaburzeniach metabolizmu tkanki kostnej wywołanych przez parathormon (PTH), witaminę D, kalcytonina, hormon stymulujący tarczycę (wpływający na syntezę PTH), hormon peptydowy FGF23 to czynnik wzrostu fibroblastów 23 wytwarzany przez tkankę kostną. Tak więc wydalanie wapnia zwalnia wraz ze wzrostem syntezy PTH, a ze względu na brak kalcytoniny wzrasta resorpcja kości, Również w osoczu krwi i płynach pozakomórkowych poziom zjonizowanego Ca wzrasta, jeśli zawartość jonów fosforu jest niewystarczająca - ze względu na zwiększone wydalanie z organizmu. A jego wydalanie może być nadmierne z powodu upośledzonej funkcji kanalików nerkowych lub zwiększonej produkcji hormonu FGF23. Dodatkowo istotną rolę we wzroście stężenia wapnia w osoczu odgrywa nadpobudliwość enzymu wewnątrzkomórkowego 1-α-hydroksylazy, który zapewnia przemianę witaminy D w kalcytriol (1,25-dihydroksywitamina D3), przez krystalizację i osadzanie się jego soli w nerkach. Wraz z wysokim poziomem parathormonu kalcytriol stymuluje wchłanianie zwrotne Ca w jelicie. [13] Objawy nefrokalcynoza Według nefrologów sam proces zwapnienia nerek przebiega bezobjawowo, a wczesne lub pierwsze oznaki wapnicy nerkowej nie występują, z wyjątkiem sytuacji, gdy zaczynają się ujawniać czynniki przyczynowe, powodując pogorszenie przesączania kłębuszkowego nerki i zmniejszenie jej szybkości. Objawy różnią się w zależności od etiologii i mogą obejmować: nadciśnienie; zwiększone oddawanie moczu - wielomocz i częste oddawanie moczu ; polidypsja (niepohamowane pragnienie). W przypadku rdzeniastej wapnicy nerkowej w kielichu nerek mogą tworzyć się ogniskowe złogi wapnia z tworzeniem się kamieni moczowych, co prowadzi do nawracających infekcji dróg moczowych; na bóle brzucha i lędźwi (do kolki nerkowej); nudności i wymioty; pojawienie się krwi w moczu (krwiomocz). U dzieci w pierwszym roku życia nefrokalcynoza - oprócz zaburzeń układu moczowego i skłonności do infekcyjnych stanów zapalnych dróg moczowych - hamuje rozwój fizyczny i psychomotoryczny. Konsekwencje i komplikacje Wśród następstw nefrokalcynozy należy zwrócić uwagę na rozwój ogniskowej dystrofii wapiennej nerek prowadzącej do ostrej i przewlekłej niewydolności nerek z możliwym zatruciem organizmu (mocznicą) związkami chemicznymi zawartymi we krwi (mocznik i kreatynina). Możliwe jest powikłanie w postaci uropatii zaporowej, prowadzącej do obrzęku nerek i wodonercza. Zwapnienie wierzchołków piramid nerkowych (brodawek) prowadzi do przewlekłego cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek. Nefrokalcynoza rdzeniowa - zwłaszcza u pacjentów z nadczynnością przytarczyc - jest często powikłana kamicą moczową, która rozpoczyna się od odkładania mikroskopijnych kryształów szczawianu wapnia w kielichu nerkowym. [14] Formularze Odkładanie się i gromadzenie wapnia w nefrokalcynozie może mieć trzy typy: nefrokalcynoza molekularna (lub chemiczna) to wzrost wewnątrzkomórkowego wapnia w nerkach bez tworzenia się kryształów i nie można go wizualizować; mikroskopijna nefrokalcynoza, w której kryształy soli wapnia można zobaczyć pod mikroskopem świetlnym, ale nie są one uwidocznione na zdjęciu rentgenowskim nerek; makroskopowa nefrokalcynoza jest widoczna na zdjęciu rentgenowskim i ultradźwiękowym. Złogi mogą gromadzić się w wewnętrznej śródmiąższu szpikowym, w błonach podstawnych, w zagięciach pętli Henle, w korze, a nawet w świetle kanalików. W zależności od lokalizacji nefrokalcynoza dzieli się na rdzeniastą i korową. Nefrokalcynoza rdzeniowa charakteryzuje się śródmiąższowym (międzykomórkowym) odkładaniem się szczawianu wapnia i fosforanu wapnia w rdzeniu nerkowym - wokół piramid nerkowych. Jeśli tkanki warstwy korowej miąższu nerkowego są zwapnione - w postaci jednego lub dwóch pasków osadzonych soli Ca wzdłuż strefy uszkodzonych tkanek korowych lub wielu drobnych złogów rozproszonych w korze nerkowej - wówczas określa się wapnicę nerkową korową. Diagnostyka nefrokalcynoza Rozpoznanie nefrokalcynozy wymaga pełnego zbadania nerek . Patologię rozpoznaje się z reguły metodami obrazowymi, ponieważ złogi Ca można wykryć tylko za pomocą diagnostyki instrumentalnej za pomocą: USG nerek i moczowodów ; [15] dopplerografia ultrasonograficzna nerek , tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny. Jeśli wyniki metod radiologicznych w diagnostyce nerek nie są wystarczająco przekonujące , może być konieczne wykonanie biopsji nerki w celu potwierdzenia wapnicy nerek . Niezbędne badania laboratoryjne obejmują badania moczu: ogólne, Zimnitsky'ego , całkowity poziom wapnia w moczu , a także wydalanie fosforanów, szczawianów, cytrynianów i kreatyniny. Badania całkowitego i zjonizowanego wapnia we krwi , zawartości fosfazy alkalicznej, parathormonu i kalcytoniny w osoczu krwi. Biorąc pod uwagę wieloczynnikową etiologię zwapnień nerek, zakres badań diagnostycznych może być znacznie szerszy. Na przykład, w celu wykrycia osteoporozy wykonuje się CT kości gąbczastej, absorpcjometrię promieniowania rentgenowskiego i densytometrię ultradźwiękową; potrzeba więcej analiz, aby określić zespół MEN typu I itp. [16] Diagnostyka różnicowa Diagnostyka różnicowa jest obowiązkowa: z martwicą brodawek nerek, gruźlicą nerek, pneumocystozą lub prątkową infekcją pozapłucną u pacjentów z AIDS itp. Nefrokalcynozy nie należy mylić z kamicą nerkową, czyli tworzeniem się kamieni nerkowych, chociaż u niektórych pacjentów obie patologie występują jednocześnie. Z kim się skontaktować? Leczenie nefrokalcynoza W przypadku nefrokalcynozy leczenie ma na celu nie tylko patologię związaną z etiologią i zmniejszenie istniejących objawów, ale także zmniejszenie zawartości wapnia we krwi. Leczenie hiperkalcemii wymaga zwiększenia spożycia płynów i nawodnienia izotonicznym roztworem chlorku sodu, a także przyjmuje się kalcymimetyki (Tsinacalcet itp.). Leczenie makroskopowej nefrokalcynozy może obejmować diuretyki tiazydowe i leki cytrynianowe, które sprzyjają lepszej rozpuszczalności wapnia w moczu (cytrynian potasu itp.). Jeśli nefrokalcynoza wiąże się z osteoporozą i zwiększoną resorpcją kości, stosuje się środki przeciwresorpcyjne (inhibitory resorpcji kości) - bisfosfoniany i inne leki do leczenia i zapobiegania osteoporozie . W leczeniu hiperfosfatemii przepisuje się środki wiążące fosforany (sewelamer lub renvela). Terapię lekową hipoaldosteronizmu przeprowadza się za pomocą mineralokortykoidów (octan trimetylu, Florinef itp.). Rekombinowany ludzki parathormon (teriparatyd) można podawać pacjentom z przewlekłą niedoczynnością przytarczyc. Nefrokalcynoza, która występuje w warstwie korowej nerki z jej martwicą, wymaga ogólnoustrojowej antybiotykoterapii, przywrócenia równowagi wodno-elektrolitowej przy wprowadzaniu płynów i hemodializy. Aby ograniczyć spożycie niektórych makroskładników odżywczych, zaleca się dietę w przypadku wapnicy nerek, bardziej szczegółowo: Dieta numer 6 i 7 dla nerek Dieta numer 7 Dieta nerek Leczenie chirurgiczne nie oznacza usunięcia złogów wapnia z tkanki nerkowej: można usunąć tylko uformowane kamienie. Interwencja chirurgiczna jest możliwa przy pierwotnej nadczynności przytarczyc, ponieważ usuwając gruczoł przytarczyczny, można zatrzymać negatywny wpływ jego hormonu na nerki. [17] Zapobieganie Wśród środków, które mogą zapobiec rozwojowi nefropatii hiperkalcemicznej, eksperci twierdzą, że piją wystarczającą ilość wody i zmniejszają spożycie soli oraz żywności bogatej w wapń i szczawiany. I oczywiście terminowe leczenie chorób prowadzących do nefrokalcynozy. Prognoza Etiologia odkładania się wapnia w nerkach i charakter powikłań tego procesu będą decydować o rokowaniu w nefrokalcynozie w każdym przypadku. Specyficzne przyczyny wapnicy nerkowej, takie jak choroba Denta, pierwotna hiperoksaluria i hipomagnezemiczna hiperkalciuryczna wapnica nerkowa, w przypadku braku skutecznego leczenia, mogą prowadzić do przewlekłej niewydolności nerek, [18]schyłkowej niewydolności nerek. Nefrokalcynoza wykryta radiologicznie rzadko jest odwracalna. Patologia rzadko postępuje, ale medycyna nie jest jeszcze w stanie zmniejszyć stopnia zwapnienia. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Głównie występuje zwapnienie jąder podstawy, niekiedy złogi odkładają się we wzgórzu, hipokampie, czy móżdżku – a więc strukturach mózgowia odpowiedzialnych za różnorakie funkcje, powodując ich upośledzenie. Choroba Fahra najczęściej dotyka ludzi młodszych lub w średnim wieku. Do kryteriów rozpoznania tej choroby Pełna treść artykułu jest dostępna w publikacji: Medycyna Praktyczna Pediatria 2012/2 KOMENTARZ dr hab. med. Jan Zawadzki Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego Instytutu "Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka" w Warszawie Kamica nerkowa u dzieci jest najczęściej następstwem ogólnoustrojowych zaburzeń metabolicznej, nerkowej lub endokrynnej regulacji homeostazy. Rzadziej jest wynikiem zmian składu moczu spowodowanym pierwotnym zakażeniem układu moczowego (ZUM). Ważnym czynnikiem patogenetycznym, zwłaszcza u niemowląt, może być nadwrażliwość na witaminę D lub jej przedawkowanie (w wywiadzie należy zawsze zapytać o dawkę witaminy D). Kamica nerkowa może się pojawić w każdym wieku dziecka. Ponieważ symptomy choroby u najmłodszych dzieci mogą być niecharakterystyczne, w diagnostyce różnicowej wszystkich dzieci z objawami wskazującymi na ból brzucha, z krwiomoczem/krwinkomoczem i nawracającym ZUM należy uwzględnić kamicę nerkową.
Bezpośrednie przyczyny gromadzenia się nadmiaru wapnia w nerkach to np. infekcje dróg moczowych, wady wrodzone nerek czy nadczynność przytarczyc. Złogi szczawianowo-wapniowe to najczęstsze złogi obserwowane w kamicy nerek. Dla postawienia rozpoznania wystarczy standardowe badanie ultrasonograficzne i zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej
U dzieci w wieku niemowlęcym nie można zdiagnozować zaburzeń nerwicowych. Lęki przejawiane przez dzieci są często elementem ich normalnego rozwoju. Maluchy przejawiają lęki społeczne, lęki przed obcymi osobami, lęki w nowych miejscach, lęki przed hałasem, dziwnymi dźwiękami, a nawet zabawkami. Reakcje lękowe nie są symptomem zaburzeń lękowych, nazywanych potocznie nerwicami, ale stanowią wyraz dojrzewania emocjonalnego dziecka. Niektóre maluchy jednak mogą być nadwrażliwe i reagują nieadekwatnie do działających bodźców. Jak zachowują się dzieci lękliwe i jak im pomóc? Zobacz film: "Depresja u dzieci" 1. Objawy reakcji lękowych u dzieci Nerwica jest chorobą, którą można zdiagnozować tylko i wyłącznie u osób dorosłych. Nerwicy nie można rozpoznać u niemowląt. Małe dzieci mogą jednak przejawiać pewne zachowania, które mogą uprawdopodabniać rozwój nerwicy w późniejszych latach życia. Co może wskazywać na lękliwość u dziecka? Histeria na wszelkie zmiany w otoczeniu, paniczny lęk przed obcymi osobami, płacz na widok hałaśliwych zabawek, problemy ze snem, częste budzenia się w nocy, brak apetytu, kaszel, czkawka, problemy z oddychaniem, niepokój ruchowy, problemy gastryczne – biegunki i wymioty. Niemowlęta, które reagują lękiem, mają wrażliwy układ nerwowy, który reaguje na bodźce nadmiernym pobudzeniem. Dziecko jest napięte, niespokojne, drażliwe. System nerwowy u małego szkraba cały czas się rozwija, dlatego nie można w tym czasie rozpoznać zaburzeń lękowych. Być może w wieku niemowlęcym maluch będzie nadpobudliwy i lękliwy, ale w wieku przedszkolnym będzie pogodnym, spontanicznym, pełnym ciekawości dzieckiem. Małym dzieciom nie można przepisywać żadnych leków uspokajających, gdyż są one silnie uzależniające i niekorzystnie wpływają na rozwijający się układ neuronalny maluszka. Niektórzy rodzice stosują czopki homeopatyczne albo syropy z melisą, które mają wyciszyć i uspokoić zdenerwowanego szkraba. 2. Jak pomóc dzieciom lękliwym? Układ nerwowy małego dziecka intensywnie się rozwija, następuje proces mielinizacji włókien nerwowych, dlatego maluch potrzebuje znacznie więcej czasu, by przystosować się do nowych sytuacji niż człowiek dorosły. Dobrym antidotum przeciw nerwicy u dzieci jest bliski kontakt malucha z rodzicami, bliskość emocjonalna i uczuciowa, wsparcie dorosłych, a także dbałość o stały rytm dnia, dzięki czemu dziecko ma zapewnione poczucie bezpieczeństwa. Chaos i nieprzewidywalność budzą w małym dziecku stres i szereg negatywnych emocji. Dziecko, które czuje się bezpieczne i kochane, będzie odważnie wkraczało w świat i eksplorowało najbliższe otoczenie. Bardzo istotne jest również to, w jaki sposób rodzice szkraba reagują na jego zachowania i lęki – czy przypadkiem nie podsycają zachowań lękowych, nie nasilają patologicznych reakcji? Czasami rodzice sami prezentują nadmiernie lękliwe postawy, które zaczyna naśladować dziecko. Wskutek tego może powstać w przyszłości pełnoobjawowa nerwica albo reakcje lękowe, do których można zaliczyć jąkanie się, moczenie mimowolne, tiki nerwowe, obgryzanie paznokci, nadpobudliwość psychoruchową, wymioty psychogenne, wybuchy gniewu, zaburzenia łaknienia i zaburzenia snu. Jak pomagać dzieciom, które są niespokojne i nadpobudliwe? Należy dozować społeczne interakcje. Ograniczać nowe atrakcje, ale towarzyszyć dziecku w czasie eksplorowania otoczenia. Prowadzić w miarę spokojny i ustabilizowany tryb życia (stałe pory posiłków i snu). Unikać zasypywania dziecka zabawkami i innymi gadgetami (czasami dzieci są niespokojne ze względu na zaburzenia integracji sensorycznej, a nadmiar bodźców skutkuje drażliwością i płaczem). Dbać o zasady higieny snu, np. kołysanka, muzyka relaksacyjna przed snem, ograniczenie hałasów. Nie uczyć wycofania i unikania, ale zaznajamiać dziecko ze światem, tuląc w bezpiecznych ramionach. To, co zwyczajowo nazywa się „nerwicą u niemowląt” jest po prostu wzmożoną pobudliwością psychiczną i nerwową dziecka. Nadmierna pobudliwość może wynikać z typu układu nerwowego, cech osobowości, temperamentu, ale także z sytuacji życiowej dziecka, atmosfery w domu rodzinnym i jakości relacji między rodzicami. Jeżeli reakcje lękowe u malucha będą utrzymywać się powyżej trzeciego roku życia, warto skonsultować się z psychologiem dziecięcym. polecamy

Piasek w nerkach to po prostu złogi, które odkładają się w nerkach i drogach moczowych. Piasek może prowadzić do kamicy nerkowej. Aby tego uniknąć, warto sięgnąć po zioła, takie jak np. skrzyp polny czy liść brzozy białej. Pomogą rozbić złogi i usunąć je z organizmu, zanim zdążą się przekształcić w kamienie nerkowe.

Fot. :PALMIHELP / Getty Images Zwapnienie nerek może mieć różne przyczyny. Leczenie uzależnione jest od czynnika sprawczego. Objawy nie są swoiste i najczęściej w ogóle nie występują. Poza leczeniem istotna może okazać się właściwie zbilansowana dieta. Zwapnienie nerek to inaczej nefrokalcynoza lub wapnica nerek. Polega na pojawieniu się na nerkach licznych drobnych zwapnień, co prowadzi ostatecznie do nawracającej kamicy nerkowej i zakażeń układu moczowego. Bezpośrednie przyczyny gromadzenia się nadmiaru wapnia w nerkach to np. infekcje dróg moczowych, wady wrodzone nerek czy nadczynność przytarczyc. Złogi szczawianowo-wapniowe to najczęstsze złogi obserwowane w kamicy nerek. Dla postawienia rozpoznania wystarczy standardowe badanie ultrasonograficzne (USG) i zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej. Nie zawsze konieczne jest leczenie, szczególnie w bezobjawowych postaciach, lecz niezbędny jest nadzór nad pacjentem, który powinien przebywać pod opieką nefrologa. Wapnica nerek, czyli nefrokalcynoza Wapnica nerek z języka łacińskiego określana jest nefrokalcynozą. Charakteryzuje się magazynowaniem w miąższu nerek złogów soli wapnia, które są dość liczne i istotnie zmieniają morfologię tego narządu. Nie jest to choroba dająca swoiste objawy, lecz powoduje szereg powikłań. Podczas ich rozpoznawania dochodzi do przypadkowej diagnozy zwapnienia nerek. Często wapnica przebiega bezobjawowo i uwidacznia się w badaniach obrazowych wykonywanych z zupełnie innego powodu. Zobaczcie, jak zadbać o nerki, żeby na długo pozostały zdrowe: Zobacz film: Jak dbać o nerki? Źródło: Dzień Dobry TVN Przyczyny zwapnienia nerek Aby doszło do zwapnienia nerek, konieczne jest współistnienie innej patologii doprowadzającej do odkładania się soli wapnia w nerkach. Mogą to być: nadczynność przytarczyc, wrodzone wady nerek, kwasica cewkowa dalsza, gąbczastość nerek, niektóre nowotwory i leki, jak np. tiazydy. Gąbczastość nerek jest jednym z rzadziej występujących zjawisk chorobowych, polegających na zmianie wyglądu miąższu nerek. Nerka ma bowiem torbielowatą budowę w części rdzeniowej. Pomiędzy torbielami da się zauważyć liczne zwapnienia. Istotne magazynowanie się wapnia w miąższu nerek może nastąpić w przypadku nadczynności przytarczyc. Jest to endokrynologiczne schorzenie, którego przyczyną jest nadmierne wydzielanie parathormonu (PTH). Nadmiar tego hormonu stymuluje między innymi uwalnianie wapnia z kości i wzrost jego poziomu w surowicy. Nerki nie są w stanie wydalić zbyt dużej ilości tego pierwiastka, co skutkuje jego kumulacją. Jedną z dziedzicznych chorób przyczyniających się do powstania zwapnienia nerek jest kwasica cewkowa dalsza, polegająca na wrodzonym defekcie białek budujących cewki dalsze nefronów. Zaburzone zostaje wtedy wydzielanie jonów wodorowych. W moczu pojawia się nadmiar wapnia, co sprzyja odkładaniu wapnia w tkance miąższowej nerek. Może się również zdarzyć, że wapnica nerek jest efektem stosowania niektórych leków przeciwgrzybiczych. Zwapnienia nerek mogą powstawać jako konsekwencja infekcji układu moczowego, szczególnie odmiedniczkowego zapalenia nerek. Polecamy: Oczyszczanie nerek z toksyn i kamieni, zioła na oczyszczanie nerek Zwapnienie nerek – objawy Najczęściej jest to schorzenie bezobjawowe. Kiedy pojawią się objawy, wynikają one przede wszystkim z powikłań powstałych na skutek zwapnienia nerek. Mogą to być: infekcje dróg moczowych, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zastój moczu. Niekiedy dochodzi do powstania niewydolności nerek, co powoduje wzrost poziomu kreatyniny we krwi, zaburzenia wodno-elektrolitowe, problemy z oddawaniem moczu. Celem rozpoznania wapnicy nerek konieczne jest wykonanie badań obrazowych, najczęściej USG i badania przeglądowego jamy brzusznej. Jeśli pojawiają się objawy towarzyszące, konieczne jest poszukiwanie choroby podstawowej. Wykonuje się więc ukierunkowane badania celem wykluczenia poszczególnych schorzeń. Polecamy: Ból nerek: podstawowy symptom kamicy nerkowej, zapalenia nerek, wodonercza, torbieli nerek i guzów nerek Jak leczyć zwapnienie w nerce? Obecność zwapnienia lub licznych zwapnień w nerce nie jest powodem do niepokoju i jeśli nie jest objawowe, nie wymaga żadnego leczenia. Konieczna jest natomiast obserwacja. Leczeniu podlega choroba podstawowa odpowiedzialna za odkładanie się wapnia w tkance nerkowej. Zwapnienie nerek wymaga zbilansowanej diety, ze szczególnym uwzględnieniem ograniczenia bogatych w wapń produktów. Nie chodzi o ich całkowitą eliminację wapnia, lecz znaczne ograniczenie go. Powinno się unikać mleka czy przetworów mlecznych, np. serów i jogurtów, a także soi, kukurydzy, otrębów pszennych, orzechów czy żółtek jaj.

Lek kupuje się tylko na receptę lekarską w tabletkach do połykania. Żeby pozbyć się kamieni w nerkach, coraz częściej sięgamy po zioła na nerki. Dostępne w aptekach i sklepach zielarskich pasty są bardzo polecane w profilaktyce tej choroby. Jako lek usuwający drobne złogi poleca się wyciąg z nasion fasoli indyjskiej.

zawartość artykułuJaki jest typowy obraz złogów nerek w badaniu usg?Od czego zależy czułość badania usg w kamicy nerkowej?Jakie ustawienia aparatu mogą poprawić obrazowanie małych złogów?Za jakimi złogami widać cień akustyczny?Czy istnieją sposoby, dzięki którym lepiej widać cień akustyczny?Co zrobić, jeśli podejrzewamy kamicę nerkową, ale złogi są na tyle małe, że nie powodują cienia akustycznego?Jakie ustawienia opcji dopplerowskich są kluczowe dla uzyskania artefaktu migotania?Jakie inne stany patologiczne mogą imitować obecność złogów?PiśmiennictwoJaki jest typowy obraz złogów nerek w badaniu usg?Klasyczny obraz złogu w badaniu usg to hiperechogeniczne odbicie, najczęściej półksiężycowatego kształtu, za którym widoczny jest cień akustyczny (wygaszenie echa). Od czego zależy czułość badania usg w kamicy nerkowej?Czułość badania usg rośnie z wielkością złogów i doświadczeniem osoby wykonującej badanie usg. Dla złogów o średnicy powyżej 5mm, za którymi powstaje cień akustyczny, czułość wynosi ponad 90%. Część autorów uważa, że złogi o średnicy mniejszej niż 3mm są praktycznie niemożliwe do uwidocznienia w badaniu usg, co w świetle obecnej wiedzy i możliwości technicznych aparatów usg nie jest złóg w kielichu dolnym prawej nerki u 3-miesięcznego niemowlęcia (strzałka). Średnica złogu 2,3mm. Głowica liniowa L6-12. Aparat GE LOGIQ migotania widoczny na złogu w kielichu dolnym prawej nerki u 3-miesięcznego niemowlęcia. Średnica złogu 2,3mm. Głowica konweksowa 4C. Aparat GE LOGIQ ustawienia aparatu mogą poprawić obrazowanie małych złogów?Większość aparatów usg jest wyposażona w presety do obrazowania nerek (ang. renal preset, kidney preset). Presety te wykorzystują niższe zakresy dynamiki. Dzięki temu uzyskuje się lepsze kontrastowanie obrazu, czyli wyraźniejsze obrazowanie zmian bezechowych (np. torbieli) i hiperechogenicznych ( złogów). Jeśli aparat nie posiada presetu nerkowego to wystarczy:obniżyć zakres dynamiki (ang. dynamic range),włączyć obrazowanie prosta w górnym biegunie nerki. Włączona opcja harmoniczna. Głowica konweksowa 4C. Aparat GE LOGIQ prosta nerki. Włączona opcja harmoniczna i doppler mocy. Głowica konweksowa 4C. Aparat GE LOGIQ jakimi złogami widać cień akustyczny?Cień akustyczny, czyli wygaszenie echa powstaje przede wszystkim za uwapnionymi złogami, których średnica przekracza 5mm. Rzadko jest obserwowany w małych złogach (o średnicy <3mm).Cień akustyczny (strzałki) widoczny za złogiem lewej nerki. Głowica konweksowa 4C. Aparat GE LOGIQ istnieją sposoby, dzięki którym lepiej widać cień akustyczny?Cień akustyczny staje się wyraźniejszy przy zastosowaniu dwóch ustawień optymalizujących obraz usg:1. Wyłączenie funkcji obrazowania krzyżowego (np.: Cross Beam).Obrazowanie krzyżowe powoduje, że wiązka ultradźwięków jest wysyłana pod różnymi kątami, dzięki czemu poprawia się jakość obrazu i eliminowane są niektóre artefakty, w tym także cień akustyczny. Wyłączenie tej funkcji sprawi, że cień akustyczny będzie widoczny znacznie Włączenie obrazowania wspominaną zaletą obrazowania harmonicznego jest to, że cień akustyczny za złogami, jak i sama powierzchnia złogów stają się lepiej widoczne. Ponadto obrazowanie harmoniczne eliminuje inne artefakty ( rewerberacje i artefakty listków bocznych), dzięki czemu poprawia się jakość obrazowania zmian płynowych (np. torbieli w nerkach).Obraz cienia akustycznego z wyłączoną i włączoną opcją obrazowania harmonicznego. Głowica konweksowa 4C. Aparat GE LOGIQ do uwidocznienia cień akustyczny za złogiem lewej nerki przy wyłączonym obrazowaniu harmonicznym. Głowica konweksowa 4C. Aparat GE LOGIQ widoczny cień akustyczny za złogiem lewej nerki przy włączonym obrazowaniu harmonicznym. Głowica konweksowa 4C. Aparat GE LOGIQ zrobić, jeśli podejrzewamy kamicę nerkową, ale złogi są na tyle małe, że nie powodują cienia akustycznego?Małe złogi (<3mm) mogą być trudne do uwidocznienia z dwóch powodów:nie generują cienia akustycznego,ich echogeniczność jest zbliżona do echa centralnego nerki (echa zatoki).W takiej sytuacji, aby udowodnić obecność złogów, warto wykorzystać artefakt migotania. Artefakt migotania (ang. twinkling artifact) to możliwe do uwidocznienia w opcji kolorowego dopplera chaotyczne, naprzemienne zmiany kolorów (niebieskiego i czerwonego) występujące za strukturami silnie odbijającymi fale ultradźwiękowe (złogi, zwapnienia, gaz). Artefakt migotania pojawia się nawet za drobnymi złogami (o średnicy <1mm). Trudny do uwidocznienia, drobny złóg w nerce niemowlęcia. Echogeniczność złogu zbliżona jest do echa zatoki, a niewielkie rozmiary złogu uniemożliwiają powstanie cienia akustycznego. Głowica liniowa L6-12. Aparat GE LOGIQ dobrze widoczny artefakt migotaniaArtefakt migotania, inaczej artefakt kolorowego doplera, artefakt świetlika (ang. twinkling artifact) to możliwe do uwidocznienia w opcji kolorowego dopplera chaotyczne, naprzeminne zmiany kolorów (niebieskiego i czerwonego) występująca za strukturami silnie odbijającymi fale ultradźwiękowe (złogi, zwapnienia, gaz). Artefakt ten jest wykorzystywany do potwierdzenia obecności drobnych zwapnień i złogów (np. w nerkach). Aby wywołać artefakt... More za niewielkim złogiem pokazanym na zdjęciu powyżej filmu. Głowica konweksowa 4C. Aparat GE LOGIQ ustawienia opcji dopplerowskich są kluczowe dla uzyskania artefaktu migotania?Odpowiednia wielkość bramki powinna mieć rozmiary ograniczone do obszaru, w którym poszukujemy PRF powinna być ustawiona na obrazowanie wysokich prędkości głowic konweksowych optymalne wartości PRF mieszczą się zazwyczaj w zakresie 50-80cm/ głowic liniowych wartości optymalne są nieco niższe (30-50cm/s).Wzmocnienie (ang. gain) sygnału dopplerowskiego powinno być zaleca się użycie takich wartości wzmocnienia, które będzie generowało „kolorowy szum”, a następnie stopniowo obniża się wzmocnienie do wartości granicznych dla obrazu z widocznym ”szumem”.Artefakt migotania widoczny za dwoma złogami. Większy złóg jest dobrze widoczny w skali szarości. Mały złóg, położony w sąsiedztwie większego złogu, udaje się uwidocznić tylko dzięki artefaktowi migotania (strzałka). Głowica konweksowa 4C. Aparat GE LOGIQ migotaniaArtefakt migotania, inaczej artefakt kolorowego doplera, artefakt świetlika (ang. twinkling artifact) to możliwe do uwidocznienia w opcji kolorowego dopplera chaotyczne, naprzeminne zmiany kolorów (niebieskiego i czerwonego) występująca za strukturami silnie odbijającymi fale ultradźwiękowe (złogi, zwapnienia, gaz). Artefakt ten jest wykorzystywany do potwierdzenia obecności drobnych zwapnień i złogów (np. w nerkach). Aby wywołać artefakt... More widoczny za dwoma złogami. Głowica konweksowa 4C. Aparat GE LOGIQ inne stany patologiczne mogą imitować obecność złogów?Zwapnienia w ścianie naczyń nerkowychNefrokalcynozaRozedmowe odmiedniczkowe zapalenie nerek (postać zapalenia nerek, w którym bakterie wytwarzają pęcherzyki gazu widoczne w świetle UKM jako drobne, hiperechogeniczne odbicia, za którymi może pojawiać się cień akustyczny i artefakt migotaniaArtefakt migotania, inaczej artefakt kolorowego doplera, artefakt świetlika (ang. twinkling artifact) to możliwe do uwidocznienia w opcji kolorowego dopplera chaotyczne, naprzeminne zmiany kolorów (niebieskiego i czerwonego) występująca za strukturami silnie odbijającymi fale ultradźwiękowe (złogi, zwapnienia, gaz). Artefakt ten jest wykorzystywany do potwierdzenia obecności drobnych zwapnień i złogów (np. w nerkach). Aby wywołać artefakt... More)Prezentowane zdjęcia i filmy wykonane zostały aparatem GE LOGIQ V2. Tekst powstał we współpracy z firmą GE Healthcare. Dowiedz się więcej o aparacie GE LOGIQ V2. Skontaktuj się z przedstawicielem firmy GE pod numerem telefonu +48 22 330 83 53 lub prześlij wiadomość na adres: @ jeśli jesteś zainteresowany testowaniem aparatu w Twoim miejscu JA, Gnessin E, Lingeman JE. Imaging evaluation in the patient with renal stone disease. Semin Nephrol. 2011 May;31(3):254-8 [Medline]Jha P, Bentley B, Behr S, Yee J, Zagoria R. Imaging of flank pain: readdressing state-of-the-art. Emerg Radiol. 2017 Feb;24(1):81-86. [Medline]Belfield J, Kennish S. Pitfalls in Stone Imaging. Semin Roentgenol. 2016 Jan;51(1):49-59. [Medline]McCarthy CJ, Baliyan V, Kordbacheh H, Sajjad Z, Sahani D, Kambadakone A. Radiology of renal stone disease. Int J Surg. 2016 Dec;36(Pt D):638-646. [Medline]Tzou DT, Usawachintachit M, Taguchi K, Chi T. Ultrasound Use in Urinary Stones: Adapting Old Technology for a Modern-Day Disease. J Endourol. 2017 Apr;31(S1): S89-S94. [Medline]
W niektórych przypadkach może promieniować także do przodu, w stronę brzucha lub pachwiny. W przypadku kolki nerkowej ból lokalizuje się po jednej stronie, zależnie od tego, w której nerce złogi zatkały moczowód. Natężenie – ból nerek może przybierać różne formy – od tępego, ciągłego ucisku, po ostry, przeszywający.
Napady złości występują nawet u niemowląt, jednak znacznie częściej borykają się z nimi rodzice kilkulatków. Jak radzić sobie, gdy dziecko za nic nie chce się uspokoić, krzyczy, wyrywa się i płacze? Napady złości u dziecka są większości rodziców dobrze znane. Ku ich rozpaczy, często zdarzają się w miejscach publicznych, gdy mamie czy tacie trudniej nad dzieckiem zapanować, gdy bardziej przejmują się jego zachowaniem i reakcją otoczenia. Tak dzieje się, gdy np. dziecko spędza spokojnie cały dzień w przedszkolu, a gdy tylko mama pojawia się, by je odebrać, zaczyna jeden ze swoich napadów złości. Wyrywa się, szarpie, tupie, krzyczy, zrzuca z siebie plecak, biegnie w inną stronę niż powinno, no i płacze. Krótko mówiąc: wprowadza wokół siebie mnóstwo chaosu. M jak mama: Co powinno umieć 5-letnie dziecko? Napady złości: przede wszystkim poznaj ich przyczynę Mama, która obserwuje u swojego dziecka takie napady złości, często sama czuje złość, niepokój, a jeśli atak obserwują rówieśnicy kilkulatka i inni rodzice - często i zażenowanie. Pierwszym sposobem na poradzenie sobie z dziecięcymi napadami złości jest próba skupienia się właśnie na uczuciach, jakie dziecku wtedy towarzyszą i które powodują takie zachowanie, a nie na jego zachowaniu. Czasem przyczynę da się łatwo zdiagnozować i zaradzić problemowi. Jeśli przyczyną złości jest głód, łatwo temu zaradzić. Chęć ubrania różowych bucików zamiast czerwonych lub upieranie się, że rowerek jest koniecznym towarzyszem spaceru - po dyskusjach i tu można dojść do porozumienia, w końcu nie są to najważniejsze kwestie. Napady złości u dziecka mogą również powodować wydarzenia z dnia codziennego: powrót mamy do pracy, kłótnia z kolegami w przedszkolu, słowa przedszkolanki, które nie spodobały się kilkulatkowi. Są też takie zachowania dziecka, które trudno czymkolwiek wytłumaczyć. Niektóre dzieci z charakteru są bardziej temperamentne i skłonne do napadów złości niż inne. Co robić właśnie w takich sytuacjach: gdy tak naprawdę nie wiemy, jak zareagować, postępować, by dziecko wreszcie się uspokoiło? - Rodzice, kierowani jak najlepszymi intencjami, chcą zaoferować dziecku absolutnie wszystko. Stają się "zbyt dobrzy" i nie ograniczają dziecka w żaden sposób. W takiej sytuacji nie ma wyjścia, dziecko wzrasta w przekonaniu, że dużo się mu należy. Warto dodać, że niektóre dzieci po prostu takie są, miewają napady złości częściej niż inne. To wszystko trzeba zrozumieć i nauczyć się odpowiednio z nimi postępować - zaznacza Aleksandra Piotrowska, psycholog dziecięcy w studiu "Dzień dobry TVN". Co więc warto zrobić w sytuacjach, gdy dziecko swoją złością destabilizuje spokój w swoim otoczeniu? Przeczytaj także: "Nie kupię ci, bo..." - jak mądrze odmawiać dziecku? Napady złości: jak reagować? 1. Jeśli widzisz, że u dziecka zapowiada się na jeden z napadów złości, spróbuj odwrócić jego uwagę od sytuacji, przedmiotu, wywołującego taką reakcję. Zawołaj przebywającą w pobliżu koleżankę kilkulatka, pokaż mu rosnące wokół kwiatki, siedzącego na drzewie ptaszka, ulubioną zabawkę, włącz płytę z ukochaną bajką. Atakom złości najlepiej zapobiegać, ale nie zawsze się to udaje. 2. Choć jest to bardzo trudne, w przypadku ataku złości trzeba zachować jak najwięcej spokoju. Jeśli dziecko krzyczy, wyrywa się i zwraca na siebie uwagę, trudno nie zareagować, ale można to zrobić w sposób, który przytłumi jego napady złości. Mówiąc do dziecka można obniżyć głos, przybrać spokojny ton. Najlepiej unikać kontaktu wzrokowego i dotyku. Pozostawienie dziecka samemu sobie też jest dobrym wyjściem. Oczywiście nie na środku ulicy, ale w pokoju czy przedszkolnej szatni jest to możliwe. Postępować według zasady: "Skoro nie chcesz iść/się uspokoić, to nie". Gdy dziecko zobaczy, że jego zachowanie nie wywołuje reakcji, z czasem będzie z niego rezygnować. 3. Jeśli przyzwyczaiłaś dziecko do tego, że swoimi napadami złości wymusza wszystko, co chce, i taka sytuacja jest do naprawienia. Najpierw dziecko nauczyło się, że dostaje to, czego sobie zażyczy, teraz pora uświadomić mu, że nie do końca tak jest. Racjonalne potrzeby trzeba oczywiście zaspokoić, ale nieracjonalnych zachcianek nie ma sensu spełniać. - Uczymy dzieci, że mogą zdobyć naszą uwagę, używając do tego właśnie napadów złości, a to jest fatalny sposób. Wiedzą, że jak będą się wściekać, krzyczeć, butnować, jak zrobią rodzicom numer przy innych, dostaną to, na czym im zależy. Tego trzeba je oduczyć. Pozwólmy dziecku nauczyć się, że są chwile, kiedy nikt się nim nie zajmuje, że jest czas, kiedy musi samo się sobą zająć. Trzeba odpuszczać drobiazgi, dać dziecku pole do własnych decyzji. Pójść przeczytać gazetę, wypić kawę, a awanturujące się dziecko zostawić samemu sobie - dodaje Aleksandra Piotrowska. Przeczytaj: Nadopiekuńczy rodzice to niezaradne dzieci? Unikaj tych błędów! 4. Pamiętaj, że nieprawdą jest iż "złość piękności szkodzi". Pozwól dziecku wyrażać swoje uczucia, również te negatywne. Jak zaznacza Aleksandra Piotrowska, agresywne zachowania są właściwe prawie wszystkim dzieciom, bez względu na wiek i płeć. Lepiej, żeby dziecko raz wyrzuciło z siebie wszystkie negatywne emocje niż tłumiło je w sobie przez długi czas. Niech krzyczy i tupie, ty się do niego nie dołączaj, przyjmij raczej pozycję obserwatora i pilnuj, czy dziecko w swoim ataku nie zrobi sobie krzywdy. 5. Nie bój się ukarać dziecka. Oczywiście nie chodzi o uderzenie, poniżenie czy nakrzyczenie na dziecko. Chodzi o karę, która nauczy je, że jego działanie przynosi konsekwencje. Jeśli dziecko mimo wielokrotnych próśb i upomnień upiera się, by rzucać zabawkami w każdą osobę, która wejdzie do pokoju, powiedz, że następnym razem zabawki zostaną mu odebrane i postępuj zgodnie ze swoimi słowami. Dziecku nie stanie się żadna krzywda a kara nie będzie zbyt wygórowana. Po kilku napadach złości zrozumie, że nie warto rzucać zabawkami. 6. Jeśli zauważasz, że żadne sposoby nie działają na dziecko, a napady złości wręcz przybierają na sile, skorzystaj z pomocy psychologa dziecięcego. Jego doświadczenie i porady powinny pomóc uporać się z problemem. Polecamy: Kiedy z dzieckiem pójść do psychologa, a kiedy do pedagoga i psychiatry? Czy twoje dziecko jest gotowe na nocowanie u dziadków? Pytanie 1 z 9 Pakujecie się na wakacje lub weekend poza domem. Jak reaguje twoje dziecko? cieszy się z wyjazdu i koniecznie chce pomóc w pakowaniu niechętnie rozmawia o podróży, reaguje płaczem lub stanowczo protestuje zadaje mnóstwo pytań o to, jak daleko jedziecie i jak będzie wyglądać jego łóżko
Ból nerek może być przyczyną zapalenia nerek. Ból jest nieswoistym objawem wielu schorzeń, w tym chorób nerek. Może mieć charakter ostry, pojawiać się nagle i narastać stale w ciągu kolejnych dni – taki ból nazywamy kolkowym, lub przewlekły, trwający miesiącami a nawet latami, o zmiennym natężeniu – taki rodzaj bólu
Występowanie białka w moczu określane jest mianem białkomoczu. W normalnych warunkach krew przepływająca przez nerki jest filtrowana, a produkty przemiany materii, nadmiar płynów i sól są wydalane z organizmu wraz z moczem. Zwykle w moczu nie ma białek, ponieważ są one zbyt duże, aby przedostać się przez nerki. Jeżeli lekarz odnajdzie proteiny w moczu malucha, najprawdopodobniej jego nerki nie działają tak, jak powinny (często w wyniku zapaleń dróg moczowych). Czasem infekcje układu moczowego lub substancje chemiczne zaburzają funkcjonowanie nerek, co skutkuje wydalaniem protein wraz z moczem. Zobacz film: "Jak pozbyć się ciemieniuchy?" spis treści 1. Badanie poziomu białka w moczu niemowląt 2. Przyczyny białka w moczu u niemowląt 1. Badanie poziomu białka w moczu niemowląt Jeżeli w moczu dziecka pojawia się białko, niemowlę najprawdopodobniej doświadczyło łagodnego schorzenia, takiego jak białkomocz ortostatyczny. Jednak w przypadku, gdy poziom wydalanych protein jest wysoki, może się okazać, że dziecko cierpi na poważniejszą chorobę nerek. Białkomocz nie powoduje bólu, jednak gdy białko wydalane jest z organizmu wraz z moczem, poziom protein we krwi może znacznie spaść. Prowadzi to do obrzęku powiek, kostek i nóg dziecka. Kolejną oznaką wystąpienia białkomoczu jest wysokie ciśnienie tętnicze. Lekarz może poprosić rodziców o zebranie 24-godzinnej próbki moczu niemowlaka. Dzięki temu specjalista będzie mógł zmierzyć poziom wydalanego białka. Następnie w próbce moczu zanurza się specjalny kawałek papieru, a wynik badania pokazuje, czy nerki dziecka pracują w prawidłowy sposób. Lekarz może zlecić dodatkowe badania krwi malucha. 2. Przyczyny białka w moczu u niemowląt Zespół nerczycowy jest schorzeniem, w wyniku którego nerki przepuszczają białko do moczu. Wydalanie protein z moczem prowadzi do zmniejszenia poziomu białka we krwi, budowania pokładów wody w tkankach oraz obrzęków. Schorzenie to jest częstym następstwem wirusowych chorób układu oddechowego, jednak dokładna przyczyna występowania zespołu nerczycowego nie jest znana. Podejrzewa się, że jest to zjawisko autoimmunologiczne. W większości przypadków choroba mija samoistnie. Czasem jednak zespół nerczycowy może być jedynie częścią poważniejszego problemu ze zdrowiem, np. zapalenia nerek. Kłębuszkowe zapalenie nerek jest następstwem zakażenia paciorkowcem (np. angina). Do charakterystycznych objawów schorzenia zaliczamy: gromadzenie się płynów w tkankach i obrzęk – początkowo twarzy i okolic oczu, a następnie nóg, zmniejszone wydalanie moczu (skąpomocz), krew w moczu (krwiomocz), białko w moczu (białkomocz), wysokie ciśnienie tętnicze, ból i sztywność stawów. Większość dzieci (nawet 95%) wychodzi cało z choroby po kilku tygodniach lub miesiącach. Białkomocz ortostatyczny jest kolejną przyczyną wydalania protein z moczem u starszych dzieci. U maluchów cierpiących na to schorzenie nie wykrywa się uszkodzeń nerek ani poważniejszych chorób, a jednak (z nieznanych przyczyn) w ich moczu pojawia się białko. W tym przypadku proteiny są wydalane w ciągu dnia, czyli w okresie największej aktywności fizycznej dzieci, gdy przebywają one w pozycji stojącej. Diagnozę stawia się po przeanalizowaniu dwóch próbek moczu – moczu porannego i oddanego w trakcie dnia. Jeżeli dziecko rozwinęło białkomocz ortostatyczny, pierwsza próbka będzie wolna od protein, podczas gdy pojawią się one w drugiej próbce. Schorzenie nie wymaga leczenia, jednak w przypadku wykrycia nieprawidłowości lekarz zaleca wykonywanie kontrolnych badań moczu kilka razy w roku. polecamy So, 05-04-2003 Forum: Zdrowie dziecka - Re: piasek w nerkach u dziecka - czy ktoś ma taki; Re: erytrocyty w moczu . Po ilus latach okazalo sie, ze jednak mam sklonnosc do piasku, czyli zlogow w nerkach. A moj syn ma wade nerek, zreszta moja mama tez ma rpoblemy z nerkami.
Panie Doktorze jak leczyć i czym jak moja córka 3-letnia ma złogi wielkości 2mm w kielichu dolnym nerki prawej mój nefrolog twierdzi że same zostaną wydalone z moczem i czy powinna brac apodoxan pol tabletki jeśli tylko w ostatnim usg wyszlo ze mo mikcji mocz zalega 1,5ml moczu w pęcherzu proszę bardzo o wytumaczenie mi tego i jak dlugo moja córka musi przyjmować furargin jeśli pozostał jej reflus lewostronny 2stopnia bez zmian KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu Badania moczu USG nerek Nefrologia Co to jest kolka nerkowa? Kolka nerkowa to intensywny ból, który jest objawem kamicy nerkowej. Obejrzyj film i dowiedz się więcej na temat ataku kamicy nerkowej. Zapoznaj się z wypowiedzią eksperta. Lek. Małgorzata Horbaczewska 82 poziom zaufania Witam serdecznie. Niestety nie jest to na tyle proste do wyjaśnienia aby robić to za pomocą porady internetowej. Rzeczywiście złogi mogą same ulec wydaleniu. Leki zaordynowane należy brać w dawkach zaleconych przez specjalistę, ponieważ oddziaływują one na naczynia krwionośne i samodzielne zwiększenie dawki może okazać się poważne w skutkach. 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Zastój moczu w nerce - czy może prowadzić do raka? – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Dwa hyperechogeniczne ogniska w nerce u rocznego dziecka – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska Problem z wydaleniem moczu u 11-letniej córki – odpowiada Renata GrzechociĹska Drobne złogi na nerce – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka Pęcherz moczowy opróżniony z moczu całkowicie, utrzymuje się poszerzenie miedniczki po stronie lewej – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Białko i limfocyty w moczu oraz leukocytoza – odpowiada Lek. Jacek Ławnicki Złogi w nerce a wynik badania moczu – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Złogi w kielichu dolnym nerki – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Kamica nerkowa a podwyższone erytrocyty w moczu – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Jacek Zachwieja KZN a wynik badania ogólnego moczu – odpowiada Aleksander Ropielewski artykuły Zaburzenia mikcji - charakterystyka, najczęstsze zaburzenia, co to jest mikcja Zaburzenia mikcji mogą występować u pacjentów w ka Badanie urodynamiczne z pomiarem przepływu moczu - charakterystyka, wskazania, przebieg Badanie urodynamiczne z pomiarem przepływu moczu m Kamica moczowa - objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie Kamica moczowa to najczęstsza choroba układu moczo
7T8gk.
  • pf68dn8g03.pages.dev/75
  • pf68dn8g03.pages.dev/56
  • pf68dn8g03.pages.dev/2
  • pf68dn8g03.pages.dev/98
  • pf68dn8g03.pages.dev/5
  • pf68dn8g03.pages.dev/21
  • pf68dn8g03.pages.dev/40
  • pf68dn8g03.pages.dev/97
  • złogi w nerkach u niemowlaka